Czy wiecie, co słowo recykling oznacza dosłownie, gdzie narodziła się idea „powtórnego cyklu” oraz że może przybierać różne formy? Nam zielona idea recyklingu towarzyszy każdego dnia i mamy dla Was kilka ciekawostek.
Recykling jest podstawowym założeniem Gospodarki o Obiegu Zamkniętym modelu, w którym zasoby są wykorzystywane jak najbardziej efektywnie, minimalizując straty i marnotrawstwo. Jego celem jest zmniejszenie ilości odpadów oraz ochrona zasobów naturalnych.
Ponownie w cyklu
Słowo „recykling” pochodzi z języka angielskiego i składa się z dwóch słów: „re” oznaczającego „ponownie” i „cycle”, czyli „cykl”. W dosłownym tłumaczeniu mamy technicznie brzmiącą recyrkulację, a bardziej powszechnie tłumaczymy go jako przywrócenie do obiegu. Najszerzej recykling oznacza ponowne wykorzystanie produktów i jest częścią pojęcia odzysku.
Najpowszechniej znaną formą recyrkulacji jest recykling surowcowy, polegający na odzyskiwaniu tworzyw z odpadów oraz ich ponownym przetwarzaniu. Wyróżniamy także recykling organiczny – głównie przetwarzanie tlenowe, czyli kompostowanie, a w mniejszym stopniu także beztlenową fermentację opartą o odzysk biogazu oraz recykling chemiczny, czyli przetwarzanie odpadów w paliwa płynne.
Tylko nieco stracony
Chociaż niektóre odpady, jak szkło, można poddawać procesom recyklingu praktycznie w nieskończoność, większość przetwarzanych surowców z czasem traci na jakości. Głównym powodem takiego stanu rzeczy są różnorodne zanieczyszczenia oraz fakt, że większość odzyskiwanych odpadów nie jest jednorodna.
Downcycling, zwany czasem kaskadowaniem, to proces przetwarzania surowców, w którym kolejno wyprodukowane wyroby mają mniejszą wartość (spełniają niższe parametry) niż produkt wyjściowy.
Ta forma recyklingu sprawdza się zwłaszcza w przypadku surowców wydzielających toksyczne związki lub takich, które w wyniku obróbki bezpowrotnie tracą pierwotne właściwości, jak:
- złom, czy aluminium z których powstają m.in. stale narzędziowe,
- makulatura, jako tworzywo dla wypełniaczy do paczek, czy papieru toaletowego
- zużyte reklamówki foliowe, które przerabia się na worki na śmieci i eko torebki,
A także stare ubrania, opony, obuwie, wyroby z PCV oraz materiały budowlane.
Kreatywne podejście
Teoretycznie przeciwieństwem, a właściwie dopełnieniem downcyclingu, jest uszlachetniający surowce wtórne upcycling. Kojarzony głównie z działalnością artystów i rzemieślników polega na nadawanie odpadom nowych walorów i funkcjonalności. Świetnym przykładem będą tu np. popularne do niedawna meble z europalet, czy torby uszyte z jeansów.
Upcykling uprawia też z upodobaniem świat artystów. Jednym z najsłynniejszych przykładów jest stworzona w 1942 roku „Głowa byka” autorstwa Pabla Picasso z siodełka i ramy od roweru. Świetnymi twórcami upcyklingu są także dzieci tworzące małe dzieła sztuki ze starych słoików, czy kartonów.
Kreatywnie podchodzimy do odpadów także w ZUT. Stare banery zamieniają się w torby na większe zakupy, a znoszone kurtki robocze zyskują „drugie życie” jako odblaskowe i stylowe „nerki” idealnie sprawdzające się jako firmowa torebka.
Tak czy inaczej – warto!
Niezależnie od formy, jaką przyjmuje recykling, jego wpływ na środowisko jest trudny do przecenienia. Odzyskując surowce działamy wielowymiarowo:
- Minimalizujemy ilość wykorzystywanych surowców pierwotnych,
- Oszczędzamy energię, a także ograniczamy ślad węglowy powstających produktów,
- Zmniejszamy ilość nieprzetworzonych odpadów i niebezpiecznych zanieczyszczeń, które zatruwają glebę, powietrze i wodę.
Pamiętaj, Segreguj i ograniczaj, my zajmiemy się resztą.
